งง หมายถึง ก. ฉงน, คิดไม่ออกเพราะยุ่งยากซับซ้อน, ทําอะไรไม่ถูกเพราะยังตั้งสติไม่อยู่; อาการมึนเกิดเพราะหัวหรือบริเวณหน้าได้รับความกระทบกระเทือนอย่างแรงเป็นต้น.
ก. เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, มึนงง, งวยงง ก็ว่า.
ก. งงจนทําอะไรไม่ถูก.
(สำ) ก. งงมากจนทำอะไรไม่ถูก.
[งะ-] น. มืด. (ข. งงึด ว่า มืด).
ก. หยุดหรือเว้น คือ ไม่กระทําหรือไม่ดําเนินการตามปรกติ เช่น ผู้ป่วยต้องงดอาหารและน้ำตามที่แพทย์สั่ง.
ก. เว้นด้วยการงด คือ หยุดไม่กระทำหรือไม่ดำเนินการตามปรกติเช่น งดเว้นอบายมุขระหว่างเข้าพรรษา.
ว. สวย, ดี, งาม.